راستش سهیل رضایی یه بار یه چیزی درباره آماتور بودن و دوران آماتوری در زمینه های مختلف گفت و خیلی موافقت داشتم باهاش
گفت که آماتور ها از این محبت برخوردار هستن که ذهنشون هنوز درگیر چهارچوب ها نشده و می تونن خیلی خلاقیت ها داشته باشن . با اینکه خیلی واقع گرا نیستن اما ذهن بازی دارن چون کمتر می دونن و کمتر تجربه دارن
واقعا حس ها و افکاری که در دوران آماتوری در هر زمینه ای سراغ آدم میاد ، مسیر آینده ی آدمو طرح ریزی می کنه و اثرش تا همیشه با آدم می مونه
یه چیزی شبیه دوران نوجوانی یا حتی کودکی
با اینکه آماتور بودن استرس های خاص خودشم داره ولی خب برای رسیدن به آرامش بعدی ، قطعا باید از مسیر آماتوری گذشت!
و اینکه به نظرم چه قدر باحاله که در دوره های مختلف زندگی ، این حس رو تجربه کنیم که در خیلی زمینه ها آماتوریم یا چیزی راجبش نمی دونیم
تنوع جالبیه درکل ... یه چیزی در وجود آدم می شکنه و شکستش صدای خوبی داره
- تاریخ : دوشنبه ۲۵ تیر ۹۷
- ساعت : ۰۰ : ۱۶
- |
- نظرات [ ۰ ]
