...Dust of time...

میگن وطن اونجاس که دل اونجاس 

راست میگن دیگه 

وطن اونجاست که عاشق شدی 

اونجا که آدم هایی هستن که تو رو به خاطر خود واقعیت دوست دارن (حداقل تقریبا)

اونجا که آدم هایی هستن که دوستشون داری و قلبت براشون می تپه 

اونجا که رشد کردی ، خیابون هاش باهات رفاقت دارن 

.

.

از ۱۸ سالگیم به بعد دیگه شهر برام جایی که توش به دنیا اومدم و ۹ سال زیستم 

دیگه دلم اینجا نیست

حالا که می نویسم از وسط شهرمون رد می شیم

.

.

بله مدتیست بی وطنیم ... و با وطنیم 

با و بی