...Dust of time...

وقتی دیوانه ساز ها ، نگهبان های آزکابان ، به کسی نزدیک می شدن، تمام امید و شادی رو ازش می گرفتن. 

فکر کردن به یه خاطره شاد و قوی ، اون ها رو از بین می برد 

فکر کنم وردش : اکسپکتوپاترونوم بود 😁

بعدشم یه حیوون نقره ای محافظ از نوک چوبدستی میومد بیرون و اون سیاه ها رو میخورد 😊

پس همگی انرژی هامونو جمع می کنیم ، روی خاطره شاد و قشنگمون تمرکز می کنیم و باهم تکرار کنیم : اکسپکتوپاترونم

مثلا من می تونم به چشم هات فکر کنم که نقطه ضعف منه ... به همه خاطرات خوبمون ... خنده هامون ... امیدهامون ، روزهای سختی که گذشت و از پسش براومدیم ... به روزهایی که قراره به این روزها بخندیم 

جادوی عشق ما رو نجات میده ... ❤

× من تو را بر شانه هایم می کشم

یا تو میخوانی به گیسویت مرا 

زخم ها زد راه بر جانم ولی 

زخم عشق آورده تا کویت مرا 

× عنوان از سید علی صالحی