زندگی کردن برای تویی که نیست...
زندگانی خودخواهانه
زندگانی در خود مانده... غر زننده...خود محورانه
با نفهمی... با درد های تکراری
.
.
این روزها به این فکر کردم که یه شب فکراتو با علاقه من گذاشتی توی یه کاسه و بعد فکراتو درآوردی و بی من بودنو انتخاب کردی ....
شیفته وار همچنان دوست داشتنت یه جور حماقته
چه طور کسی رو دوست داشته باشیم که الویتش نبودیم و انتخابش نشدیم!!
.
.
آدمایی که مشکلات آدم ها رو زیاد می بینن... روز به روز بیشتر متوجه میشن که خودشون اون قدری هم موجود مهمی نیستن برای آدمیزاد ها و کلا جهان
یه روز اگر بمیریم قرار نیست اتفاق عجیبی بیفته یا با بودنمون قرار نیست کن فیکونی بشه
کلی اعتبارات بیخودکی آویزون خودمون کردیم و هزاران فرسنگ از هم فاصله گرفتیم. از هم دور شدیم. از نزدیکانمون از آدم های شهرمون دور شدیم
اگر قرار باشه مهم باشیم و اهمیتی داشته باشیم ... بیشترین اهمیت رو برای خودمونو زندگیمون داریم. برای خودمون مهم باشیم...موثر باشیم
باور کنیم جهان بدون ما نمی میره اما ما بدون خودمون قطعا می میریم
.
.
☺
- تاریخ : پنجشنبه ۲۲ تیر ۹۶
- ساعت : ۱۶ : ۱۵
- |
- نظرات [ ۰ ]
