هنوز یه طره از موهام سفیده از اون روزها
اما موهامو رنگ می کنم
مشکی ...
پایین موهامم صورتی!
این یادگاریه
یادگار روزهایی نور موهامو سفید کرد
و بعد منو توی تاریکی رها ...
.
.
اگه آدم ها بخوان یه تاریخ دقیق برای تغییر اساسی در زندگی و شخصیتشون بگن
من فکر کنم اون تاریخو دارم
شایدم نه
شاید همیشه همین شکلی بوده و فقط نوسان داشته این ضربان!
نمی دونم ... حقیقتا نمی دونم
.
.
اما سوال اساسی این روزهام اینه که، آیا باید یک سری از اتفاقات، ناکامی ها و ... ما رو اینقدر پیر می کرد؟
پس اینکه میگن شمس به مولانا گفت : زخم هامون محل عبور نوره، چیه؟
شاید ما مسیرو درست نرفتیم
شاید هیچ وقت تیرها رو از بدنمون نکشیدیم بیرون
شاید پر از تیر و گلوله ایم و زخم هامون عفونی شده و تحمل این وزن سنگین برامون سخت شده ...
واقعا موضوع چیه؟
- تاریخ : چهارشنبه ۸ ارديبهشت ۰۰
- ساعت : ۱۱ : ۴۱
- |
- نظرات [ ۱ ]
