توی یادداشت هام نوشتم :
۶ شهریور بود که ما رو تنها گذاشتی
زیبای تکرار نشدنی ما ...
...
رفتنت تلخ و غم انگیز بود
لعنت به کرونا
لعنت به بی شعوری و جهل
...
آدم باورش نمیشه که با چه سرعتی مجبوره جای خالی یک نفر رو قبول کنه و به زندگیش برسه
دوست داشتنی ترین عضو خانواده بودی برای من و دلمون به بودنت و مهربونیت گرم بود.
از اون روزی که اومدی منو ببینی برای اولین بار و خواستگاری کنی، فهمیدم از اون مادرشوهر قشنگای روزگاری و واقعا بودی.
حیف که فرصت باهم بودنمون خیلی کم بود ...
حیف که دیگه هیچی مثل قبل نمیشه!
از طرف خوشگل ترین عروست ... ❣
- تاریخ : يكشنبه ۴ مهر ۰۰
- ساعت : ۱۸ : ۱۱
- |
- نظرات [ ۰ ]
